Glaucoom is een veel voorkomende oogziekte die meer dan 2% van de bevolking boven de 45 jaar treft.
In Frankrijk wordt geschat dat ongeveer 1 miljoen mensen getroffen zijn. Deze frequentie rechtvaardigt dat de oogdruk regelmatig gemeten wordt tijdens een oogonderzoek.
Het wordt aangeraden om elke twee jaar (vanaf 45 jaar) een specialist te raadplegen voor deze metingen.
In ontwikkelde landen is glaucoom de belangrijkste oorzaak van absolute blindheid. Andere veelvoorkomende oorzaken van gezichtsverlies zijn leeftijdsgebonden maculaire degeneratie en cataract. Deze twee ziekten hebben geen verband met glaucoom, maar kunnen voorkomen bij glaucoompatiënten.
Er bestaan twee grote vormen van glaucoom:
- Glaucoom met open kamerhoek – de meest voorkomende vorm.
- Glaucoom door afsluiting van de kamerhoek.
Glaucoom wordt veroorzaakt door een stijging van de oogdruk, wat schade veroorzaakt aan de oogzenuw (die visuele informatie naar de hersenen stuurt) en het gezichtsveld (zichtbereik).
Glaucoom met open kamerhoek is gerelateerd aan de geleidelijke afsluiting van het afvoersysteem, de trabecula. Dit fenomeen is geleidelijk omdat de patiënt de langzame stijging van de oogdruk niet voelt.
Glaucoom met open kamerhoek (OCT-onderzoek) Bron: Franse Vereniging voor Glaucoom – 2011
Glaucoom door afsluiting van de kamerhoek, ook wel acuut glaucoom genoemd, komt plotseling voor. Het wordt veroorzaakt door de plotselinge sluiting van de iris tegen het afvoersysteem. Het gaat gepaard met intense pijn en gezichtsverlies. Dit is een dringende oogheelkundige noodsituatie.
Glaucoom door afsluiting van de kamerhoek (OCT-onderzoek) Bron: Franse Vereniging voor Glaucoom – 2011
Daarnaast zijn er ook zeer zeldzame glaucomen die vanaf de geboorte optreden, zogenaamde congenitale glaucomen. Hun behandeling is vanaf het begin chirurgisch.
Tot slot kan glaucoom optreden na een andere oogziekte, zoals een ontsteking of trauma.